Lang, lang geleden; in de verre heuvels van Italië komen jonge vrienden ’s avonds bij elkaar. Ze rijden in oude auto’s, de laatste kilometers altijd over hobbelige wegen. In het diepe donker van het nachtelijke woud komen ze aan bij de oude stenen huizen om het samen goed te hebben.

Op een gegeven moment, na vele avonden zijn de ontmoetingen vertrouwd geworden en de honger naar ontwikkeling wordt wakker. Ik zoek een spel waarin je elkaar op een andere manier kan ontmoeten. En zo, bij mij thuis tussen de oude muren, duiken bij het zoeken en graven uit de nevel van het verleden kinderherinneringen op: Het spelen van kwartetspellen die de open kinderziel veel beloofden en altijd een wat leeg gevoel achterlieten. “Waar blijven de verhalen die zich daarin verstoppen?”

En zo ontstonden in het huis met het mooie uitzicht over de olijfboomgaarden en het meer de eerste kleine spelkaarten en de voorloper van “Het kleine Vertelspel”.

Het spel werd gespeeld en het leven neemt zijn loop. Op een gegeven moment blijven de kaarten weer liggen, vele jaren lang.

Op een dag duiken ze weer op en begint het idee weer te leven. Nieuwe kaarten ontstaan; een nieuw, complex spel groeit en blijft uiteindelijk met een open einde liggen.

Ondertussen, wederom jaren later, bezoeken Yasmila en Silvie regelmatig de Verhalenfontein in Rotterdam (een podium voor professionele en amateur verhalenvertellers).

Vanuit de groeiende behoefte een bijdrage te leveren aan deze verrijkende avonden ontstaat het idee de vertelkaarten weer op te graven. Mogelijkheden worden onderzocht, ideeën worden getest, verhalen groeien en we lachen veel. Uiteindelijk vinden we samen met Jaromir (zoon en broer) en zijn vriendin Emma een overtuigende duidelijke spelvorm.

De Verhalenfontein is nieuwsgierig en met spanning in onze buik stellen we ons spel voor op een avond in November. En ja! Het spel wordt vol enthousiasme gespeeld en er duiken stemmen op “Breng het op de markt!”. Ook wanneer we het spel met mensen spelen worden we gevraagd: “Is het al te koop?”

Mensen lachen, zuchten en ontdekken bij elkaar vele kleine pareltjes.

Plaats een reactie